Λάφλιν, Ρόμπερτ

(Robert Laughlin, Βιζάλια, Καλιφόρνια 1950 –). Αμερικανός φυσικός και πανεπιστημιακός. Ξεκίνησε να σπουδάζει ηλεκτρολόγος μηχανικός στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, όμως άλλαξε κλάδο κατά τη διάρκεια των σπουδών του και τελικά απέκτησε πτυχίο φυσικής. Μετά από διετή θητεία στον στρατό, το 1974 άρχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο ΜΙΤ. Εκεί ασχολήθηκε με βασικά θέματα ημιαγωγών και με ψευδοδυναμικά, αλλά το ενδιαφέρον του στράφηκε κυρίως στο ανερχόμενο πεδίο της φυσικής στερεάς κατάστασης. Αφότου ολοκλήρωσε το διδακτορικό του, αποδέχτηκε μια θέση στη θεωρητική ομάδα των εργαστηρίων Bell, όπου ασχολήθηκε με τη φυσική ημιαγωγών. Το 1982 έγραψε την πρώτη σημαντική μελέτη του στη θεωρητική φυσική, με θέμα το κβαντικό φαινόμενο Χολ. Συνέχισε για μεταδιδακτορικές σπουδές στο πανεπιστήμιο του Λίβερμορ, όπου και εργάστηκε στη μοντελοποίηση της ύλης σε θερμοκρασίες των 10 eV και με πυκνότητα περίπου 1/10 των κανονικών στερεών. Το 1984 η ενασχόλησή του με την κλασματική κβαντική θεωρία Χολ τον οδήγησε να αποδεχτεί μια νέα θέση στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ. Το 1998 μοιράστηκε μαζί με τους Ντάνιελ Τσούι και Χορστ Στούρμερ το βραβείο Νόμπελ φυσικής για την ανακάλυψη ενός κβαντικού υγρού νέας μορφής, το οποίο χαρακτηρίζεται από κλασματικά φορτισμένες διεγέρσεις. Στιγμιότυπο από την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ φυσικής το 1998 στον Αμερικανό φυσικό Ρόμπερτ Λάφλιν (φωτ. ΑΠΕ).